rodzin językowych
Encyklopedia PWN
rycerstwo
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
Indianie Ameryki Północnej z grupy językowej uto-azteckiej;
poeta, tłumacz, satyryk, autor tekstów kabaretowych.
filozof austriacki, jeden z najbardziej wpływowych filozofów XX w..
Że ludy, ludy Gê,
grupa ludów indiańskich Ameryki Południowej mieszkających w środkowej Brazylii, m.in.: Aymoré, Bororowie, Kaingáng, Kayapó, Krahô, Shakriba, Shavante, Sherente;
